پلی‌یورتان پایه آب نوع جدیدی از سیستم‌های پلی‌یورتان است که به جای حلال‌های آلی از آب به عنوان محیط پخش‌کننده استفاده می‌کند. این سیستم مزایایی مانند عدم آلودگی، ایمنی و قابلیت اطمینان، خواص مکانیکی عالی، سازگاری خوب و اصلاح آسان را دارد.
با این حال، مواد پلی اورتان به دلیل عدم وجود پیوندهای متقاطع پایدار، از مقاومت ضعیف در برابر آب، مقاومت در برابر حرارت و مقاومت در برابر حلال نیز رنج می‌برند.
بنابراین، لازم است با معرفی مونومرهای عاملی مانند فلوروسیلیکون آلی، رزین اپوکسی، استر اکریلیک و نانومواد، خواص کاربردی مختلف پلی‌یورتان را بهبود و بهینه‌سازی کنیم.
در میان آنها، مواد پلی اورتان اصلاح‌شده با نانومواد می‌توانند خواص مکانیکی، مقاومت در برابر سایش و پایداری حرارتی آنها را به طور قابل توجهی بهبود بخشند. روش‌های اصلاح شامل روش کامپوزیت بین لایه‌ای، روش پلیمریزاسیون درجا، روش اختلاط و غیره است.
نانو سیلیس
SiO2 دارای ساختار شبکه‌ای سه‌بعدی است که تعداد زیادی از گروه‌های هیدروکسیل فعال روی سطح آن قرار دارند. این ماده می‌تواند پس از ترکیب با پلی‌یورتان از طریق پیوند کووالانسی و نیروی واندروالس، خواص جامع کامپوزیت مانند انعطاف‌پذیری، مقاومت در برابر دمای بالا و پایین، مقاومت در برابر پیری و غیره را بهبود بخشد. گو و همکارانش پلی‌یورتان اصلاح‌شده با نانوسیلیس را با استفاده از روش پلیمریزاسیون درجا سنتز کردند. هنگامی که محتوای SiO2 حدود 2٪ (وزنی، کسر جرمی، همان زیر) بود، ویسکوزیته برشی و مقاومت در برابر پوسته‌ای شدن چسب اساساً بهبود یافت. در مقایسه با پلی‌یورتان خالص، مقاومت در برابر دمای بالا و مقاومت کششی نیز کمی افزایش یافته است.
نانو اکسید روی
نانو اکسید روی (Nano ZnO) دارای استحکام مکانیکی بالا، خواص ضد باکتری و باکتریواستاتیک خوب و همچنین توانایی قوی در جذب اشعه مادون قرمز و محافظت خوب در برابر اشعه ماوراء بنفش است که آن را برای ساخت موادی با عملکردهای خاص مناسب می‌کند. عواد و همکارانش از روش نانو پوزیترون برای ترکیب پرکننده‌های ZnO در پلی اورتان استفاده کردند. این مطالعه نشان داد که بین نانوذرات و پلی اورتان یک برهمکنش سطحی وجود دارد. افزایش محتوای نانو اکسید روی از 0 به 5 درصد، دمای انتقال شیشه‌ای (Tg) پلی اورتان را افزایش داد که پایداری حرارتی آن را بهبود بخشید.
نانو کربنات کلسیم
برهمکنش قوی بین نانو CaCO3 و ماتریس، استحکام کششی مواد پلی‌یورتان را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. گائو و همکارانش ابتدا نانو CaCO3 را با اسید اولئیک اصلاح کردند و سپس پلی‌یورتان/CaCO3 را از طریق پلیمریزاسیون درجا تهیه کردند. آزمایش مادون قرمز (FT-IR) نشان داد که نانوذرات به طور یکنواخت در ماتریس پراکنده شده‌اند. طبق آزمایش‌های عملکرد مکانیکی، مشخص شد که پلی‌یورتان اصلاح شده با نانوذرات، استحکام کششی بالاتری نسبت به پلی‌یورتان خالص دارد.
گرافن
گرافن (G) یک ساختار لایه‌ای است که توسط اوربیتال‌های هیبریدی SP2 پیوند خورده است و رسانایی، رسانایی حرارتی و پایداری عالی از خود نشان می‌دهد. این ماده استحکام بالا، چقرمگی خوب و خم شدن آسان دارد. وو و همکارانش نانوکامپوزیت‌های Ag/G/PU را سنتز کردند و با افزایش محتوای Ag/G، پایداری حرارتی و آبگریزی ماده کامپوزیت همچنان بهبود یافت و عملکرد ضدباکتریایی نیز به تبع آن افزایش یافت.
نانولوله‌های کربنی
نانولوله‌های کربنی (CNTs) نانومواد لوله‌ای تک‌بعدی هستند که توسط شش‌ضلعی‌ها به هم متصل شده‌اند و در حال حاضر یکی از موادی با طیف وسیعی از کاربردها هستند. با استفاده از استحکام بالا، رسانایی و خواص کامپوزیت پلی‌یورتان آن، می‌توان پایداری حرارتی، خواص مکانیکی و رسانایی ماده را بهبود بخشید. وو و همکارانش CNTs را از طریق پلیمریزاسیون درجا برای کنترل رشد و تشکیل ذرات امولسیون معرفی کردند و CNTs را قادر ساختند تا به طور یکنواخت در ماتریس پلی‌یورتان پراکنده شوند. با افزایش محتوای CNTs، استحکام کششی ماده کامپوزیت تا حد زیادی بهبود یافته است.
شرکت ما سیلیس فومد با کیفیت بالا ارائه می‌دهد،عوامل ضد هیدرولیز (عوامل اتصال عرضی، کاربودی ایمید), جاذب‌های اشعه ماوراء بنفشو غیره، که به طور قابل توجهی عملکرد پلی اورتان را بهبود می بخشد.
زمان ارسال: ۱۰ ژانویه ۲۰۲۵