چگونهانتخاب کنید ...AمناسبAآنتی اکسیدان؟
انتخاب آنتی‌اکسیدان مناسب، گامی کلیدی برای بهبود دوام، ظاهر و عملکرد پلیمر است. این امر مستلزم بررسی جامع عوامل بسیاری مانند خواص شیمیایی خود پلیمر، شرایط فرآوری، محیط استفاده نهایی و مقررات حفاظت از محیط زیست است.
پلی اولفین‌ها(مانند پلی‌اتیلن و پلی‌پروپیلن) مستعد تخریب اکسیداتیو حرارتی هستند و برای جذب رادیکال‌های آزاد به آنتی‌اکسیدان‌های اولیه (مانند فنول‌ها) و برای تجزیه هیدروپراکسید به آنتی‌اکسیدان‌های کمکی (مانند فسفیت‌ها) نیاز دارند.
پی وی سیتخریب پی‌وی‌سی عمدتاً مبتنی بر یونیزاسیون است و در مقایسه با پلی‌الفین‌ها، تولیدکنندگان پی‌وی‌سی تقاضای بسیار کمتری برای آنتی‌اکسیدان‌ها دارند. در حال حاضر، آنتی‌اکسیدان‌های رایج مورد استفاده برای پی‌وی‌سی عبارتند از:AO1076، AO2246 و غیره
پلاستیک‌های مهندسی(PA، PC، PPS) عموماً در دماهای بالا فرآوری می‌شوند و نیاز بهآنتی‌اکسیدان‌های مقاوم در برابر حرارتبرای جلوگیری از زرد شدن و کاهش استحکام.
① برای شرایط فرآوری با دمای بالا (>280 ℃)، توصیه می‌شود گونه‌هایی با فراریت کم و مقاومت در برابر دمای بالا انتخاب شوند.
② برای قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید در فضای باز، به یک سیستم ضد UV سینرژیک مانند ترکیبات فنلی و ... نیاز است.جاذب‌های اشعه ماوراء بنفش
③ به سازگاری توجه کنید و از رسوب گذاری جلوگیری کنید. علاوه بر این، آنتی اکسیدان های آمین محافظت رنگ ضعیف تری دارند.
④ ترکیب آنتی‌اکسیدان اصلی و آنتی‌اکسیدان کمکی می‌تواند اثر ضد پیری را تا حد زیادی بهبود بخشد.
به طور خلاصه، استفاده از آنتی‌اکسیدان‌ها به تنهایی برای مقابله با سناریوهای کاربردی متنوع کافی نیست و هماهنگی چندین افزودنی انتخاب بهتری است.
برای اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید!
زمان ارسال: ۱۲ مه ۲۰۲۵